Orpg|| Lauren & Tessa

Austin Miller

"Ja, ik denk dat we je kaal moeten knippen." zeg ik serieus en kom overeind. Ik trek een lade open en pak er een schaar uit. "Kom is hier met dat haar." zeg ik op een duivelse toon en kom dichter bij Bella.

Christabella Maria Martinez

Ik kijk Austin met grote ogen aan "nee nee nee !" Roep ik uit.
Ik strek mijn handen voor me uit om Austin tegen te houden "nee alsjeblieft genade ik smeek u" zeg ik nu lachend.

Alice April Anderson

"Ik dacht dat ik jou kwijt was." Met de nadruk op jou. Dan heb ik door dat Enrique allerlei hechtingen heeft, uit reflex laat ik hem meteen los. "We zullen nog even enkele onderzoeken bij hem doen." deelt de dokter mee. Ik kijk op en kijk hem met een ah-toe-mag-ik-blijven-blik aan. "En voor jou is het misschien beter dat je hier blijft om hem rustig te houden." zegt de dokter al lachend om mijn blik. Ik schenk hem een glimlach en ga langs de andere kant van het bed staan. Ik verstrengel een hand in Enrique zijn hand en geef er een kneepje in.

Enrique Emanuel Salvador

Ik houd Alice haar hand stevig vast.
Ze schijnen met een lampje wat in mijn ogen om te kijken of daar alles nog goed is.
Intussen word er nog wat bloed afgenomen voor de zekerheid om te kijken hoe het nu met die vergiftigingen is.
De politie komt er na de onderzoeken ook bij, ze vragen wat ik me nog herinner maar ik herinner me helemaal niets meer.. Niet waardoor de wonden komen.. Door wat of wie ik ben vergiftigd.. Of ik een beschrijving kon geven van mijn ontvoerder.. Ik wist überhaupt niet eens dat ik ontvoerd was.
Ze doen even wat onderzoek naar vingerafdrukken eventueel op mijn lichaam, ze maken ook wat foto's van de wondes en uiteindelijk verlaten ze de kamer weer.

Austin Miller

Ik laat het geluid van een knipperende schaar horen. Bella trekt een bang gezicht, waardoor ik moet lachen. "Gekkerd." zeg ik al lachen en geef haar een klein duwtje.

Christabella Maria Martinez

"Zeg jij" zeg ik dan lachend met mijn neus de lucht in.
"Tss" plak ik er nog maar achteraan, ik huppel nu voorbij Austin en pak een koekje uit het keukenkastje.
Ik smeer er wat chocopasta op en prop het dan in mijn mond "hmm" maak ik dan als geluid.
Austin schut lachend zijn hoofd "wat ?" Vraag ik dan onschuldig.

Alice April Anderson

Diep in gedachten verzonken schudt Enrique mij uit mijn gedachten. Ik schrik op en kijk hem aan. Dan zie ik dat de kamer leeg is. Ik ga op het bed zitten, een beetje tegen Enrique aan en staar voor mij uit. Was het nu mijn fout dat Enrique ontvoerd was? Door mij ging hij weg en moest dat nooit zijn gebeurd. Ik zucht diep en kruip wat meer tegen Enrique aan, maar leun niet tegen hem.

Enrique Emanuel Salvador

Ik sla mijn armen stevig om Alice heen en trek haar wat dichter tegen me aan.
"Weet jij wat er is gebeurd ?" Vraag ik dan voorzichtig.

Austin Miller

Ik schud opnieuw mijn hoofd. "Niks niks." grinnik ik. Ik pak een boterham en smeer er chocopasta op. Die vouw ik dubbel en neem er een grote hap van.

Christabella Maria Martinez

"Oehoehoeh " zeg ik dan een soort van kwaadaardig lachend als ik opeens een lekker idee in mijn hoofd heb.
Ik pak ijs uit de vriezer, ik schep een paar bolletjes in een bak.
Ik doe er wat chocopasta overheen en caramelsaus, dan gooi ik er nog smarties overheen.
Als ik een hap neem klap ik daarna vrolijk in mijn handen.

Alice April Anderson

Ik slik even de brok in mijn keel weg en schraap mijn keel eens. "Euhm nou ja, die avond hadden we een zwemfeestje gehouden..." begin ik. Ik kijk even naar Enrique op en staar dan naar de punten van mijn schoenen. "En ja daarna hadden wij even gepraat laat ons zeggen en daarna ben je weggegaan." Ik kijk niet op, maar blijf naar mijn punten staren. Door mijn eigen domme fout was ik Enrique op het nippertje kwijt. Hij zou mij nooit bedriegen, toch? Ik haal in gedachten mijn schouders op en leg voorzichtig mijn hoofd tegen Enrique.

Enrique Emanuel Salvador

Ik knipper wat met mijn ogen en kijk dan Alice aan "maar is het waar dat ik ben ontvoerd ?" Vraag ik dan verbaasd, Alice knikt.
Nogmaals kijk ik naar Alice, ik geef haar een kus op haar voorhoofd.

Austin Miller

Ik loop naar Bella en ga met mijn vinger over een ijsbol. Ik stop het in mijn mond en begin te grinniken. "Lekker." grijns ik en geef haar een por.

Christabella Maria Martinez

Ik moet even lachen om de por in mijn zij, ik pak nog een lepel en overhandig die aan Austin zodat hij mee kan eten.
Samen lepelen we de bak wat leeg, ik was altijd dol geweest op die rare combinaties.

Alice April Anderson

Deze stilte kan ik wel aan wennen, een comfortabele stilte terwijl er allerlei gedachten door mijn hoofd razen. Plots knort mijn maag erg hard ik schiet in de lach en leg mijn handen op mijn buik. Ik kijk Enrique aan. "Nee, ik ga niet eten. Ik laat je niet alleen." zeg ik eigenwijs en druk mij weer tegen hem aan.

Enrique Emanuel Salvador

Ik lach even "weet je dat ze daar hele handige knopjes voor hebt in een ziekenhuis" zeg ik dan ondeugend.
"Nee Enrique !" Zeg Alice dan lachend terug, maar ik klik al op het knopje en voor ik het weet staat er een verpleegster in de kamer.
"Wat is er meneer Salvador ?" Vraagt de vrouw.
"Zou u misschien alstublieft wat te eten kunnen regelen, deze mevrouw naast me heeft honger" zeg ik dan terwijl ik in Alice haar zij por.
De verpleegster lacht eventjes "ik zal kijken wat ik kan doen" zegt ze dan met een glimlach en loopt de kamer uit.

Austin Miller

Ik laat een luide boer en begin daarna te lachen. "Zo dat lucht op." grinnik ik en laat mij op een stoel vallen en zucht diep.

Christabella Maria Martinez

"Ook goeiemorgen " zeg ik dan lachend tegen Austin.
Ik maak uiteindelijk het bakje en de lepels schoon en ruim ze dan weer op.
Ik zet even het kleine radiotje aan in de keuken.
Opeens hoor ik Austin wat lachen "wat is er ?" Vraag ik dan met een glimlach.
"Nou er staat een hele leuke foto online, en daar worden hele leuke reacties op gegeven" zegt Austin dan.
Ik kom gelijk achter Austin staan en zie dan de ubercharmante foto van mij staan, er staan behoorlijk wat reacties op.
Ik gooi mijn handen in de lucht "wooh ik ben de weirdo van school" zeg ik dan lachend.

Alice April Anderson

Er komt een verpleegster binnen met een plateau met eten op. Ze zet het neer voor mijn neus. "Eet smakelijk." zegt ze met een glimlach en loopt naar buiten. Ik kijk naar de plateau. "Ugh ziekenhuiskost." mompel ik. Enrique moet lachen. Ik geef hem een zacht stootje en lach dan ook zelf even. Ik pak een hap en houd dan de vork met wat eten op voor Enrique. "Nom nom nom." zeg ik al lachend.

Enrique Emanuel Salvador

Ik begin te lachen, uiteindelijk hap ik het eten van de vork af die Alice voor me houd.
Dan eet ze weer lekker door, ik geef intussen een kus op haar voorhoofd "smaakt het een beetje ?" Vraag ik dan.

Austin Miller

"Dat wisten we al langer dan vandaag." grijns ik en geef Bella een por. Ik stop mijn telefoon weer weg en sta op. Ik pak een glas cola en neem ene slok.

Christabella Maria Martinez

"Nou zeg" zeg ik dan met een zielig stemmetje en een pruillipje.
Ik kijk eventjes op de klok, het is alweer bijna tijd dat Jake me op komt halen.
"Ik ga even douchen" zeg ik dan lachend, ik loop naar boven toe en stap daar onder de douche.
Als ik de douche uit kom trek ik mijn jurkje even aan, ik doe er een paar simpele zwarte sandaletten onder.
Ik loop naar de slaapkamer toe waar ik mijn make-up doe, terwijl ik mijn make up aan het doen ben gaat de bel.
"Ik ga wel !" Hoor ik Austin roepen en niet veel later gaat de deur weer open en dicht, dat zal Jake wel zijn.
Al snel ben ik klaar en is mijn haar aardig opgedroogd, ik laat het los hangen.
Ik loop naar beneden toe maar de keuken, daar tref ik inderdaad Austin en Jake aan.
Austin kijkt wat verbaasd met open mond naar mij waardoor Jake zich ook om draait "je ziet er prachtig uit" zegt Jake dan met een glimlach waardoor Austin wat boos kijkt naar Jake.
Ik bloos eventjes wat, dat stomme gebloos ook altijd ik wou niet blozen door die slijmbal.
Hij loopt op me af en slaat zijn arm om me heen waardoor ik er wat ongemakkelijk bij sta, Austin kijkt nog wat bozer.
"Zullen we maar gaan ? " vraagt Jake dan, ik knik.
Hij trekt me mee, ik kan nog net mijn hoofd omdraaien "tot vanavond !" Roep ik vrolijk met een glimlach tegen Austin, hij kijkt me even aan en draait zich om.
'Wat had hij opeens ?' Vraag ik me dan af.

Alice April Anderson

"Ja." antwoord ik tussen het knabbelen door. Uiteindelijk is het eten op, ik zucht van voldoening en leg mijn benen op het bed. Enrique trekt mij wat meer naar zich aan, ik zak wat onderuit en leg voorzichtig mijn hoofd tegen hem aan. Een liedje spookt door mijn hoofd.
Eerst neurie ik zachtjes het melodietje mee, maar begin dan ook wat mee te zingen. Midden in het lied komt de dokter binnen, ik spring recht van het schrikken. "Euhm... Sorry voor het storen." zegt de dokter. Ik kijk hem even vragend aan. "Meneer Salvador heeft rust nodig en zijn toestand is nog altijd kritiek. Zijn rust is van belang bij zijn genezingsproces." gaat hij verder. "Ik laat hem niet achter." zeg ik koppig.
"U kunt op de gang eventueel enkele uren blijven wachten, maar hij moet echt rusten." Ik haal mijn schouders op en knik dan. Ik draai mij om naar Enrique en geef hem voorzichtig een kus op zijn hoofd en loop dan de kamer uit. De dokter doet de gordijnen en alles toe. Even kijk ik verbaasd, wat zou die nog aan het doen zijn?

Enrique Emanuel Salvador

"Straks komt ze niet meer terug ! Alice laat me niet alleen !" Begin ik te paniekeren.
De dokter haalt het doekje voor zijn mond weg en het blijkt Jason te zijn "laten we het dit keer sneller doen" zegt hij dan.
Hij pakt een spuit tevoorschijn en steekt die volop in mijn arm, hij spuit de vloeistof er in.
Daarna doet hij snel het doekje weer voor en loopt er vandoor.
Voor ik het weet vallen mijn ogen weer dicht en stopt mijn hart er weer mee, de monitoren begin te piepen.
Geen seconden later staan de artsen er alweer met een crashcar.

Austin Miller

Ik ben best jaloers op Jake. Vraag mij niet vanwaar dat gevoel komt, maar goed. Ik loop naar boven, pak mijn skateboard en ga weer naar beneden. Dan loop ik naar buiten, zet mijn skateboard neer en begin te skaten.

Christabella Maria Martinez

We waren bij een leuk tentje uit eten gegaan.
Uiteindelijk zijn we uitgegeten, Jake rekent af.
Hij was toch helemaal zo erg niet, hij was heel aardig en lief geweest en ik moest vaak om hem lachen.. alleen ondertussen moest ik steeds zo denken aan Austin die zo raar deed.
Uiteindelijk lopen we het restaurant uit ‘’ wil je nog even naar het strand ? ‘’ vraagt hij dan met die leuke glimlach van hem, ik glimlach even terug ‘’ dat lijkt me leuk ‘’ antwoord ik dan.
Na een klein tijdje komen we op het strand aan, we gaan dicht aan het water op het zand zitten.
Ik begin het uiteindelijk toch even wat fris te krijgen, Jake kijkt naar me ‘’ heb je het koud ? wacht even.. ‘’ zegt hij dan, hij trekt zijn jas uit en voor ik wat kan zeggen slaat hij zijn jas om me heen.
Ik glimlach even naar hem ‘’ dankjewel ‘’ zeg ik dan wat verlegen, ik durfde hem niet echt in zijn ogen te kijken.
‘’ Je bent zo sexy Bella.. waarom weet je dat zelf niet ‘’ zegt Jake dan en voor ik het weet heeft hij het jasje vast gegrepen en drukt vol zijn lippen op die van mij, hij kust me ruig en doet zijn handen opeens onder mijn jurkje, ik duw hem wat van me af ‘’Jake laat dat alsjeblieft ‘’ zeg ik bang.
‘’ Je hebt geen idee wat je met me doet Bella‘’ hij grijpt me dit keer wat harder vast en gooit het jasje van me af en probeert mijn mouw van mijn jurk van mijn arm af te schuiven, ik probeer me uit alle macht los te trekken maar Jake word nu echt agressief en geeft me een klap in mijn gezicht en grijpt me vervolgens opnieuw vast.
Op een of andere manier krijg ik het toch voor elkaar hem een schop te geven en me los te krijgen, snel sta ik op en ren zo hard weg als ik kan.
Ik schop mijn schoenen onderweg maar snel uit en zie dan dat een deel van mijn jurkje gescheurd is.
Gelukkig was ik snel bij de villa, de tranen lopen nu over mijn wangen.
Als ik snel naar binnen stap zie ik Austin net aan komen lopen in de hal, ik vlucht snel huilend naar hem toe .. gelijk slaat hij zijn armen om me heen, ik verstop mijn hoofd huilend tegen zijn borstkas aan.
Na een tijdje ben ik eindelijk uitgehuild en ik had inmiddels verteld hoe dom ik weer was geweest en wat er was gebeurd. Austin gaf me zoals gewoonlijk weer op mijn kop dat ik niet zo over mezelf moest denken en had me gerust gesteld.. maar over Jake bleef hij nog steeds maar wat stil en bozig.
Na een tijdje comfortabele stilte kijk ik op naar Austin die nog steeds zijn arm om me heen geslagen had liggen terwijl we samen op de bank zaten besluit ik toch maar aan Austin te vragen wat er nou was ‘’ Austin.. wat was er eigenlijk aan de hand ? Heb ik wat verkeerd gedaan ? ‘’ vraag ik dan voorzichtig, bang hem iets van boos te maken.. ook al zou ik ook wel kunnen weten dat Austin veels te lief om boos op me te worden voor deze vraag.

Alice April Anderson

Ik storm met alle geweld de ic binnen. "Enrique!" krijs ik uit terwijl de tranen in mijn ogen springen. Ik ren naar hem toe en laat mij neerzakken aan zijn bed. Iemand trekt mij weg, de kamer uit. Ik heb geen macht om tegen te spartelen. De dokters zijn druk bezig met hem te reanimeren.
Nee nee nee, dan ga ik eens even weg! Het is weer mijn schuld, keer op keer! Ik gooi mijzelf in gedachten verwijten toe. Een verpleegster geeft mij een blikje water en een zakdoek. Ik droog mijn tranen en blijf naar de ic staren.

Enrique Emanuel Salvador

Uiteindelijk doet mijn hart het weer even.
Ze sluiten een apparaat aan waarbij mijn bloed schoongespoeld word.
Jason had per ongeluk de spuit laten zitten, die werd gelijk meegegeven aan de politie voor vingerafdrukken.

Austin Miller

Ik haal mijn schouders op. "Je hebt niks verkeerds gedaan." mompel ik en kijk naar buiten. Ik voel gewoon Bella haar vragende blik op mij branden. Voorzichtig kijk ik haar aan. "Weet ik veel wat er was!" roep ik dan uit, Bella schrikt weg. Meteen krijg ik er spijt van. "Sorry." mompel ik en kijk weer voor mij uit.

Christabella Maria Martinez

Met tranen die in mijn ogen beginnen te komen sta ik op, ik ren de trap op naar boven en stap daar onder de douche.
Stilletjes kleed ik me daarna om in alleen een oversized trui als pyjama, ik bind mijn haar in een rommelige knot en loop dan door naar mijn slaapkamer.
Ik kruip het bed op en ga uiteindelijk met mijn rug tegen de muur aan zitten, ik trek mijn benen op en sla mijn armen er om heen.
Dan leg ik mijn kin even op mijn knieën neer en sluit mijn ogen waardoor er nog een traan over mijn wang en kin naar beneden loopt.